یه روز داشتم توخیابون راه می رفتم دیدم یه مرده یه عالمه برگه دستشه فقطم به بعضیا ازاون برگه ها میده باخانمها که ااصلا کاری نداره توآقایونم فقط و فقط به بعضیاشون میده خیییییلی دلم می خواست به منم یه دونه ازاون برگه های خوشگل بده

پس.....

بروادامه خیلی باحاله

معلم دانش آموز را صدا کرد دانش آموز پای تخته رفت 

معلم گفت شعر بنی آدم رابخوان 

دانش آموزشروع کرد: بنی آدم اعضای یک پیکرند

که درآفرینش ز یک گوهرندچوعضوی به درد آورد روزگار 

دگر عضو هارانماند قرار. تا همین جا خواند 

معلم گفت بقیه اش رابخوان دانش آموز گفت:یادم نمیاید 

-یعنی چی؟ شعر به ای راحتی رو نتونستی حفظ کنی؟!!

-آخه مشکل داشتم مادرم مریضه پدرم سخت کار میکنه اما

مخارج درمان زیاده منم باید کارای خونه رو انجام بدم ببخشید 

-ببخشید؟؟!! همین؟؟!!مشکل داشتی که داشتی مشکل توبه من 

مبوط نمیشه 

درهمین لحظه دانش آموز گفت :

ادااااااامه مطلب

فکرکن دخترابرن جبه...

نیلوفراون پسررو بکش

نه خوشگله گناه داره سارا اون خشابارو پرکن

وایستا لاکم خوش شده  نازنین پس چرا شلیک نمی کنی ؟

بزار موهاموببندم

مریم فردا میریم خط مقدم 

ایوای من چی بپوشم؟!!!

دنیاروبدون خانمها تصور کن!

بازارهاخلوت/پول ها اضافه/اعصابها راحت/عمراطولانی

طلاسه کیلو هزار/مخابرات ورشکسته/شیطان بیکار/دانشگاه

آزادتعطیل/همه میرن بهشت/ ضمنا هیچ مردی هم کچل نبود!!!

:-):-):-):-)

کم باش اصلاهم نگرانه کم شدنت نباش اونی که اگه کم باشی گمت کنه همونیه

که اگه زیادباشی هیفت میکنه سعی نکن متفاوت باشی فقط خوب باش 

این روزها خوب بودن به اندازه کافی متفاوته*